De dagen

Mijn dagen ijsberen in kamers, waren rond
ze schurken tegen me aan als een femme fatale,
zijgen neer met een droge keel, een fluistering
vervliegt schor, als waren het de dagen zelf die verdwenen

Een aardbol wentelt zich volleerd rond zijn as
mijn dagen hebben soms een seconde meer,
een seconde minder, stijlvol vacuüm verpakt
zelfzuchtig redden ze steeds zichzelf.



gepubliceerd op 'Coronagedicht.nl', april 2020

Populaire posts van deze blog

Puerta de Europa

Phantasialand