Afwassers gezocht

boven de vuile borden en schotels
dromen we van oceanen
we soppen de glazen tot onze handen
kreuken, wit uitslaan en we stil
vervagen
de glans in de ogen is waar
ze ons niet kunnen
raken
het beloofde land vloeit
weg door het afvoerputje

onze spoelbak stroomt over, we dobberen
op anderhalve tegel, het water stijgt
tot aan de lippen, luchtbellen
spatten uiteen op hun mooist
we gaan kopje onder, verdrinken
net niet
in de benauwde keuken zoeken we
naar een nieuwe wereldzee
je weet nooit en alles is
nog mogelijk



gepubliceerd in 'De Vallei' (jaargang 12, nr. 47), september 2021

Populaire posts van deze blog

Het verschil tussen gewenste en fysieke aanrakingen word je nooit gewoon. Zoals verhuizen op je tiende nazindert, een onwennig klaslokaal, nieuwe kweldemonen. Aangepast, het krassen van het krijt went hardnekkig, je bent broos als de juni-punten de littekens maskeren. Blijvend is voorgoed, we slaan herinneringen aan herinneringen op. Je herkent het bankje voor de potdichte school in de zomer die kreunt, een sluimer die je instinctief wantrouwt. Wat je niet kunt veranderen, masseren. gepubliceerd in 'De Vallei' (jaargang 12, nr. 47), september 2021
Meer >>

Phantasialand

Duizend-en-één-nacht valt ‘er was eens’ trekt zich terug in het grote sprookjesboek ik doe de gordijnen open Het straatlicht op een afstand kale moeraseiken in de tuin ik kantel het raam een plotse wind stoot tegen mijn arm Uit mijn zonnestelsel verdwijnen de planeten ik had alle tijd van de wereld nu staar ik naar buiten gepubliceerd op 'Coronagedicht.nl', maart 2020
Meer >>

Modesto (California)

Jonge jaren vol hindernissen in tunnels en parken, aan bruggen smeulende zomeravonden langer daglicht verdrijft het onweer we pushen op warm beton in lege zwembaden tot de honden komen Langs spoorlijnen door verlaten winkelstraten springen we hoog, ver, klieven door de lucht in een poging het asfalt, overlevingsmechanismen te bedwingen, op de vlucht Onze slagaders vernauwen bedreigende situaties herkennen we razendsnel, we cruisen nu om de museumtrappen heen met toegeknepen keel beklemd, een innerlijke stem die echoot: Treed uit de schaduw van de opgestoken wijsvinger gepubliceerd in 'De Vallei' (jaargang 12, nr. 47), september 2021
Meer >>